BENİM BİR GÖZÜM YOK UTANMIYORUM AMA ASIL BİZİ GÖRMEYENLER UTANSIN !

   Henüz 14 yaşında iken severek ve isteyerek girdiğim askeri okuldan 1981 yılında piyade subayı olarak mezun oldum.Pınarhisar atış alanında emniyet subayı görevim esnasında kazaen tanksavar lav mermisi patlaması sonucu ağır yaralandım.Ölmeden Çorlu asker hastanesine yetişmiştim karaciğerim yırtılmış vücudum şarapnel parçalarıyla doluydu ve bir gözümü de kaybetmiştim. Hayatta kalma mücadelesini kazanmıştım. Kolordu ve ordu komutanlarım ziyaretime geldiler geçmiş olsun dileklerini iletip sağlığıma kavuşmam için ne gerekirse yapılacağını hatta tedavi için yurt dışına bile gönderileceğimi söylemişlerdi.Biraz utangaç ve sıkılgan bir şekilde sağolun diyebilmiştim.

   Ama arkamda olmalarını bilmekte gururlandırmıştı.

   Hayata küsmemiştim daha da kötü durumda olabilirdim diye kendimi hep teselli ettim.

   Aldığım hava değişimi sonrası aynı hastaneye gittim doktorum ooo iyileşmişin maşallah iyi görüyorum dedi şükür hayattasın seni yaşattığımıza seviniyoruz başka yapılacak bir şey yok dedi. Gözüm yok oraya göz yapılmayacakmıydı ne gerekirse yapılacağı söylenmişti hatta dış ülke de bile derken maalesef hastanelerde protez yapılmıyor sen kendin araştır deyince yıkıldım.

   Eskişehir hastanesin deki doktor sana protez göz takarız dedi sen Ankara Dikimevi yakınlarında gözlükçüler de protez göz satılıyor oradan al gel dedi.Gözlükçü kalfası nişan yüzüğü tablası gibi cam protez gözleri getirdi burdan beğen dedi.Uygununu satın alıp Eskişehir de küçük bir operasyonla taktık.

   Önceleri çıkarıp temizleyip tekrar yerine takmak zor oluyordu fakat zamanla alıştım.Cam olduğu için bir süre sonra kırıldı.Daha sonra Hacettepe hastanesinde maaşımın üç katı kadar döner sermaye parası yatırarak 30 yıldır kullandığım gözümü yaptırdım.

   Hayata küsmemiştim daha da kötü durumda olabilirdim diye kendimi hep teselli ettim.Fakat son zamanlarda yasalaşan kanunlarda kapsam dışı kalmam beni derinden yaraladı hatta elime pankart alıp meclise yürümek haykırmak istedim.Yetkili kurum ve kuruluşlara mağduriyetimi anlatan yazıları yazıyor ve yazmaya devam edeceğim.

   2013 te vazife malüllerine iyileştirmeler yapılacağı için sevinmiştim..SGK'na gittim ilgili şubedeki memur sen patlayıcı ile malül olmuşun 2330 dan faydalanman gerek dilekçe yaz bakalım dedi.Üç aylık aldığımdan süre geçti maaşıma artış yansımamıştı tekrar gittim sana yazmışız 2012 den önce malül olduğun için 2330 sayılı yasa kapsamına girmiyorsun dedi hani vazife malüllerine %25 zam yapılmıştı bana oda uygulanmadı dediğimde 5434-45 ten maaş aldığım için o haktan da yararlanamamıştım.

   Sade bir vatandaş olduğumuzdan kanunları birebir takip etmemiz ve bilmemiz mümkün değildi.

   Dava açabilirmişim ama kanun maddesinde tarih belirtildiğinden ümit yok boşuna kürek çekmiş olurmuşum.

   Yetkililer yapılacak birşey yok mevzuat değişikliğine gerek var talepleriniz kayıt altına alınmıştır kurumlar arası görüşmelerde değerlendirilecektir demektedirler.

   Kurumlar daki şubelere neden böyle bir şey oldu niye kapsam dışı bırakıldık dediğimde maliyeye yük getireceğimiz için kapsam dışı bırakıldığımız söylenmektedir.Aslında sayımız maliyeye yük getirecek kadar değildir.

   Bizler de ileriye umutla bakmak insanca yaşamak ve vazife malüllerine sağlanan pozitif haklardan eşit olarak faydalanmak istiyoruz.

   Bu benim görmeyen gözümün kısa bir özetidir.Birileri var olan gözleriyle görüpte ben ve benim gibi olanların mağduriyetlerinin giderilmesine yardımcı olurlar.

   BİZLER DE KAPSAMA DAHİL EDİLMELİYİZ.EMSAL MAAŞI VE TAZMİNAT BİZLERİN DE HAKKIDIR.

   TALEBİM HİÇBİR KUSUR VE İHMALİ OLMADAN SADECE VE SADECE GÖREVLERİ ETKİSİYLE YARALANMIŞ SAKAT KALMIŞ BİZLERİN DE 2330 SAYILI YASA KAPSAMINA ALINMAMIZDIR.

   Dileğim hiçbir kimsenin malül olmamasıdır.Saygılarımla.

   Kemal ÖZKAN

   Ordu Vazife Malülü